vraag naar woningen is groter dan ooit. Ook al is de kwaliteit minder, waarom zou je een woning slopen waarvoor 80 kandidaten in de rij staan? Bovendien heeft Woensel-West wel wat anders aan haar hoofd. Er is een veel groter probleem dat eerst moet worden aangepakt: heroïneprostitutie zorgt voor toenemende overlast, geweld en onveiligheid. Onhoudbare situatie De aanvoer van goedkope heroïne leidde in de jaren ’80 in alle grote steden tot ongekende problemen. Op de Zeedijk in Amsterdam. Op Perron Nul in Rotterdam. In de ‘junkentunnel’ in Utrecht. In Eindhoven voegt Woensel-West zich in dat trieste rijtje. De wijk kende al langer raamprostitutie en natuurlijk zorgde dat wel eens voor overlast. Dat rosse rafelrandje hoorde er nu eenmaal bij. Maar heroïneprostitutie is heel andere koek. Plotseling wordt er getippeld in de buurt en de straatprostitutie gaat een keiharde concurrentie aan met de ‘ramen’. Diefstal, overvallen, geweldpleging, rondslingerende spuiten … Het loopt volledig uit de hand. Bepaalde stukken van de wijk worden ’s avonds een no-go area, waar zware jongens de dienst uitmaken en de politie zich nauwelijks durft te laten zien. Bewoners komen in opstand Er móet iets gebeuren. Dat vinden ook de bewoners. Ze kloppen aan bij toenmalig burgemeester Rein Welschen. Bij hem zijn ze aan het juiste adres. Gemeente, Trudo en bewoners slaan hun handen ineen om Woensel-West opnieuw op de kaart te zetten. Op alle fronten. Vanaf dit moment neemt ons verhaal de positieve wending waar iedereen naar uitkijkt. HET VERHAAL VAN WOENSEL-WEST Het verhaal van Woensel-West begint kort voor de Tweede Wereldoorlog. Philips draait als een tierelier en er wordt flink gebouwd om het groeiende leger arbeiders met hun gezinnen te huisvesten. Heb je een opleiding en een vaste baan, dan kun je rekenen op een aardige woning van een woningbouwvereniging. Ongeschoolde collega’s met de laagste inkomens zijn aangewezen op het gemeentelijk woonbedrijf. Dat bouwt vanuit haar zorgplicht kleine, goedkope huisjes van beduidend minder kwaliteit. Juist deze woningen komen in 1994, bij de overname van het gemeentelijk woonbedrijf, in handen van woningcorporatie Trudo. Oude woningen, van slechte kwaliteit, met huurders zonder veel toekomstperspectief: Philips heeft al lang afscheid van hen genomen. Kortom, Woensel-West is een wat verloederde buurt met de nodige leefbaarheidsproblemen. Niet echt een optimistische opening van ons verhaal. Maar het kan erger. De held moet eerst nog dieper zinken, voordat hij de bodem bereikt en zich naar boven kan afzetten. Geen radicale sloop Beducht voor leegloop als gevolg van concurrerende nieuwbouw aan de randen van de stad, plaatst de gemeente midden jaren ’90 zo’n 4.000 woningen in de stad op een sloop/nieuwbouw-lijst. In de Kruidenbuurt bijvoorbeeld, waar inderdaad een volledig nieuwe wijk is gerealiseerd. Ook Woensel-West, dat voor 70% bestaat uit corporatiewoningen, waarvan 55% van Trudo, staat op de sloop/ nieuwbouw-lijst. Maar hier is de situatie totaal anders. Op het moment dat er over de toekomst van de wijk wordt nagedacht, is er geen sprake meer van dreigende leegstand. Integendeel, de WOENSEL WEST WERKT 8 9
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg1NzY=